Niet zomaar een nacht

Het was een nacht vol verwachtingen en verlangens, verlangens naar passie en liefde. Het soort dat je een hitsig gevoel gaven als je eraan dacht. Een stomende warmte die als een gloed rond je hing en je een blos op de wangen gaf.  Mannen die in je buurt kwamen, leken plots tot je aangetrokken.  Ze probeerden subtiel een glimp van je opvangen, zich afvragend vanwaar die sensuele gloed kwam. Als een roofdier die de zachte geur van zijn prooi opving en er vol verwachting naar opzoek ging. Opeens hadden ze interesse in je en kwamen je als grote katers vleien. Voor een keer vond je het niet erg. Je voelde je gevleid door al die mannelijke aandacht. Je was niet meer de strenge CEO achter haar bureau, maar de diva die elke man tot slaaf kon drijven omdat hij dacht dat jij zijn prooi was. Tot ze beseften dat jij de touwtjes in handen had…  Het was een zinderende nacht.

Het wijnglas schommelde lichtjes toen je het vulde. De bordeauxkleurige wijn zag er bijna pikzwart uit in het donker. De bloemige geur steeg op en vermengde zich met Provençaalse geuren. Je nam een grote slok, die gleed door je keel en wakkerde het warme gevoel nog meer aan.
Het maanlicht dat af en toe vanachter de wolken kwam, gaf de omgeving een zilveren gloed. Het was warm. Het topje dat je aanhad kleefde tegen je vel. Zou je het durven afdoen? Nee, zo avontuurlijk was je niet. Je witte linnen broek waaide licht heen en weer door het zwoele briesje. Je vroeg je af of je toch niet beter een rokje had aangetrokken.  Over enkele minuten moest je terug naar het feest binnen. Het feest waarvan je weggevlucht was. Voor even weg van de realiteit, even de stilte in. Vergeten dat je als eregast de mensen in feite  moest entertainen. Langzaam stapte je verder het duister in. De stoffige rode aarde waaide lichtjes op en zweefde weer langzaam naar beneden. Het maakte je voeten donkerrood.
Een briesje speelde met de losgeraakte haartjes rond je gezicht. Het kriebelde. Met een zachte veeg van je vingers streek je de haren weg, maar het warme briesje hield vol. Het kriebelen werd intenser en werd gestreel. Het was de wind niet meer die je gezicht beroerde. Met gesloten ogen liet je het gebeuren. Je genoot van het gevoel. Het was een broos gevoel van tederheid. Het deed deugd om eens het masker van hardheid te laten vallen en te genieten van kwetsbaarheid, als was het maar voor even. Het strelen ging verder naar je nek, het masseerde zachtjes de gevoelige punten. Het volgde zijn weg naar beneden, langs de bandjes van je topje die voorzichtig van je schouders gleden. De handen gingen langzaam verder via je rug naar je heupen. Het gestreel zorgde ervoor dat je ademhaling onregelmatig sneller ging. Ze bleven even rusten op de welvingen van je heupen alsof hij een pauze nam om vervolgens langs je buik terug naar boven te gaan. Zijn vingers lieten een brandend spoor achter. Je voelde zijn handen door het lichte stofje van je topje. Zachtjes masseerden de handen je zachte gevoelige huid die onmiddellijk reageerde op zijn aanrakingen. Het brandende gevoel verspreide zich doorheen je lichaam en bracht een rode blos op je wangen. De handen namen voorzichtig het glas wijn uit je hand. Je wilde je omdraaien om te zien wie er bij deze handen hoorde, maar diezelfde handen hielden je tegen. Dan voelde je hoe een warme adem dichter bij je nek kwamen en de handen verdwenen. Twee zachte lippen drukten zich sensueel in je nek. Het vuur ontplofte bijna. Voor je het helemaal goed en wel besefte… was je weer helemaal alleen. Verward keek je rond, alsof je uit een zalige droom ontwaakte. Er was niemand te zien. Ontgoocheld ging je opnieuw naar het feest. Had je dit gefantaseerd? Nochtans voelde je nog steeds de weg die de handen gevolgd hadden tintelend over je lichaam.

Wonder boven wonder ging het speechen goed, je was trots op jezelf. Brandend van nieuwsgierigheid trok je de massa weer in. Je bekeek zorgvuldig elk gezicht dat je tegenkwam, zelfs dat van de vrouwen, hoewel je zeker wist dat het een man was. Enkel mannen hebben zulke sterke, ruwe, grote handen. Wie had dezelfde passie op zijn gezicht staan zoals je daarnet gevoeld had? Enkele mannen kwamen als een zwerm bijen rond je hangen alsof je een potje honing was. Ze roken het. Je geur  was die van lust en elke cel van je lichaam gaf die geur af. Mannen en enkele vrouwen keken je begeerlijk aan, maar niemand straalde de energie uit die je daarnet gevoeld had. Tot opeens je blik je leidde naar het einde van de zaal. Daar stond een man in een zwarte linnen broek en een los wit hemd. Hij had donker blond warrig haar, lichtjes gebleekt door de zon en vurige donkere ogen. Nonchalant met een speelse glimlach stond hij tegen de muur geleund. Hij hief zijn glas op en dronk een slok. Dat was jouw glas. Je wimpelde je gesprekspartners met een vriendelijk excuus af en stapte op hem af. Je kreeg het warm toen zijn blik de jouwe kruiste. Je keek uitdagend in zijn ogen  en pakte ietwat arrogant zijn glas af met de woorden ‘Dit is dacht ik van mij’. Je nipte met een ondeugende blik van het glas. Hij grijnsde jongensachtig, duwde zich af van de muur en nam je hand vast. Je liet je leiden richting deur… .

Het was een nacht vol onverwachtheden en verlangen. Het beloofde een nog hetere nacht te worden dan dat het al was… .